Dr medycyny płk. Wojska Polskiego Marian Bogusław Szarewski urodził się 15 marca 1869 r. w Sadagórze. Studia ukończył na Uniwersytecie Jagielońskim i w Wiedniu. 8 lipca 1893 r. w Wiedniu otrzymał tytuł doktora wszech nauk medycznych. W czerwcu 1895 r. mianowany lekarzem armii austriackiej, a od 1918 r. w Wojsku Polskim. Zorganizował polowy w Dziedzicach, a później przeniósł do do Szpitala Ujazdowskiego w Warszawie. W Kowlu stworzył polską „stację zborną” dla legionistów, dzięki czemu można było odsyłać rannych do Lublina. Za swą pracę ideowo-niepodległościową został oznaczony Gwiazdą Śląska, Krzyżem Walecznych Śląska, Złotym Krzyżem Zasługi. W październiku 1921 r. przeszedł na własną prośbę w stan spoczynku. W roku 1920 zona lekarza, Helena Szarewska, zakupiła w Bystrej parcelę od Horwatków, a w 1922 r. jej połowę podarowała mężowi, Marianowi Szwarewskiemu. Około 1925 r. dr Marian Szarewski wybudował tu Zakład Klimato-Leczniczy Pensjonat „Słoneczna”, w skład którego wchodziły trzy wille: „Słoneczna”, „Dworek” i „Zacisze”.
Stylowe wille posiadały pokoje z balkonami lub werandami, otwartymi i krytymi, z centralnym ogrzewaniem i elektrycznym oświetleniem. Zakład posiadał własny wodociąg z bieżącą ciepłą i zimną woda oraz klimatyzację. W sezonie koncertował tu dwa razy dziennie zespół muzyczny, a radio, pianino, kort tenisowy i telefon miedzy miastowy były dostępne dla wszystkich.
Pensjonat położony był w najpiękniejszej części Bystrej, w starannie utrzymanym ogrodzie, bawiącym miłe oko różnorodnością i bogactwem kwiatów. W pobliżu znajdowały się olbrzymie przestrzenie lasów, co sprawiało, że goście oddychali aromatycznym powietrzem. Pensjonat czynny był przez cały rok i posiadał stałą opiekę lekarską. Działał w latach 1923-1939. W pensjonacie leczono: niedokrwistość, osłabienie ogólne, choroby płuc (bez gruźlicy), nieżyt oskrzeli, rozedmę płuc, choroby serca oraz przewlekłe nieżyty żołądka i jelit.
Dr Marian Szarewski, mieszkając w Bystrej, brał czynny udział w życiu wsi, miedzy innymi przyczynił się do zelektryfikowania miejscowości, pełnił też funkcje radnego i przewodniczącego Zarządu Przybocznego Klimatyki, przewodniczącego Komitetu Budowy Kościoła w Bystrej Krakowskiej. Ufundował cegłę na budowę kościoła i obraz ołtarzowy Matki Boskiej Różańcowej, a jego syn, Kazimierz, dyrektor Walcowni Metali w Czechowicach, podarował blachę na pokrycie wieżyczek przy dzwonach. Dr Szarewski wydał folder reklamujący swoje uzdrowisko i Bystrą. Za jego przyczyną zmieniono nazwę stacji kolejowej na Bystra-Wilkowice.
W 1939 r. Szarewski z żoną wyjechał do Anglii, gdzie spędził kolejne lata życia. Zmarł w 1956 r. w Londynie. Po rodzinie Szarewskich nie pozostały do dnia dzisiejszego żadne materialne ślady. Willa „Dworek” spaliła się, a pozostałe budynki zostały rozebrane przez Niemców w czasie okupacji. Parcele budowlane odkupili od rodziny następni właściciele.
