Bystra to duża wieś (ok. 4 tys. mieszkańców) leżąca w gminie Wilkowice, położona po obu stronach rzeki Białej otoczona jest od północy i zachodu pasmem gór Beskidu Śląskiego, począwszy od Równi (607 m), Koziej Góry (686 m), Kołowrotu (798 m) poprzez Szyndzielnię (1031 m), Klimczok (1117 m) i Magurę (1093 m). Od wschodu widać Beskid Mały ze szczytami: Czupel (933 m), Magurkę Wilkowicką (912 m) i Hrobaczą Łąką (826 m). Dalej na południe rozciąga się pasmo górskie z Babią Górą i Pilskiem, a przy dobrej widoczności można dostrzec również pasmo Tatr.
„… Ktoś powiedział, że Tatry to gotyk, Beskidy zaś barok. Ów barok widzimy nie tylko w kształcie Beskidów, lecz spotkać go można na całej tej ziemi. Skądkolwiek na nią spojrzeć, płynie w miękkich – falistych – łagodnych liniach, i płynie, zdawałoby się na skraj świata…”
Beskid Mały od Beskidu Śląskiego oddziela „Brama Wilkowicka”, stanowiąca obniżenie terenu umożliwiające swobodne przemieszczanie się mas powietrza. Okoliczne góry mają łagodne, kopulaste szczyty, mocno nachylone stoki, z malowniczymi dolinami licznych potoków i strumieni. Na ukształtowanie dolin beskidzkich miały wpływ zlodowacenia, które objęły obszar ziem polskich aż po Karpaty. W okresie najstarszego zlodowacenia, tzw. krakowskiego, doliny rzek wypełniły jęzory lodowcowe, kształtując obecną rzeźbę terenu. Charakter polodowcowy ma również dolina rzeki Białej, gdzie leży Bystra. Otaczające góry pokryte są lasami świerkowymi, jodłowymi i bukowymi. Wszystko to wpływa na tworzenie się w dolinie rzeki Białej specyficznego klimatu.
Klimat Bystrej zbliżony jest do klimatu górskiego gdzie wraz ze wzrostem wysokości temperatura spada. Silne wiatry zachodnie, zwłaszcza wiosną i jesienią, mają charakter wiatrów halnych. Wpływa to na tworzenie się w Bystrej leczniczego mikroklimatu i to stąd już w II połowie XIX wieku Bystra została znaną miejscowością letniskową.
